Hola chicos!

Week 1 zit er al weer op, wauw wat is dat snel gegaan. Maandag moesten we om 08:00 op school zijn om een toets te maken. Ik dacht ik ga het gewoon proberen om die toets te maken. Ik heb het blaadje even bekeken en ben maar naar de docent gegaan: "I'll start at zero." Daarom zit ik nu in een A1 klas, een klas waar eigenlijk niemand nog spaans sprak afgelopen maandag. Om 09:00 begonnen direct de lessen. Helemaal in het spaans, we hadden allemaal zoiets van wat hebben we ons op de hals gehaald. De eerste docent José Antonio is heel goed met gebaren, zijn tekenkunsten waren wat jammer. El zorro ging hij tekenen, wij waren er allemaal van overtuigd dat het een eekhoorn was. Ik heb het 's avonds even opgezocht in een woordenboek, bleek dat het een vos was....

Mijn klas bestaat uit 8 mensen: Nadja (1 week), Mike ( 3 weken), Roos (1 maand), Mees (3 maanden), Karlijn (3 maanden), Ryusuke (geen idee hoe lang hij blijft), Lingi (11 maand) en ik blijf 8 maand.

Roos, Mees en Karlijn zijn Nederlanders dus wij vertalen alles af en toe met zn 4en naar het Nederlands dat iedereen ons zo aankijkt van wat zeggen jullie? Je merkt wel dat alles heel snel gaat, want aan het begin van de week konden we alleen nog een paar woorden: hola, gracias, si, adios. Maar nu kunnen we al echt zinnen vormen als in onszelf voorstellen, een ander voorstellen en natuurlijk tellen.

Er zitten hier op het moment 4 anderen in het huis waar ik wel mee omga. Gillian komt uit China, Yuski uit Japan en Miriam komt uit Nederland. Met z'n allen gaan we bijvoorbeeld uit eten en leuke dingen doen. Zo zouden afgelopen week naar de Alcazar de Sevilla, het kasteel, maar daar stond zo'n lange rij voor dat we maar weer weg zijn gegaan. Ook hebben we een paar keer tapas gegeten, nou ja wat ze hier tapas noemen noemen wij in Nederland een hele maaltijd maar oké het is wel lekker. Als wij naar 1 tapas genoeg hebben gegeten is het alleen maar goedkoper haha Ik merk wel dat sommige mensen die zoiets hebben van ik ben hier maar een maand of een week veel sneller uit eten gaan dan de mensen die hier langer blijven. Soms is dat dan wel moeilijk want je wilt graag gezellig mee gaan om dat je niet echt buiten de boot wil vallen enz. maar ja ik kan het niet betalen om 8 maand lang elke avond uit eten.

Voor nu heb ik wel weer genoeg verteld denk ik, ik hoop dat jullie het leuk vinden om te lezen! Ik hoop ook dat ik deze blog een beetje bij kan houden.

Hasta Luego!